Ne güzel demiş Charles Bukowski
Hangi çiçek diğerini sarı açtı diye ayıplar?
Hangi kuş farklı ötünce diğerine yasak koyar?
Derisinden, dilinden ötürü öldürülüyor insanlar.
Ah insanlar!
Her şeyi bulup, kendini bulamayanlar….

İşte her şeyi; gücü, kendindeki o yetkiyi, silahı, arkasını dayadığı o yüzyıllardır süregelen ön yargısını bulan bir insan; geçtiğimiz günlerde tam da bu şiirde olan nedenle siyahi bir adamın hayatına bile isteye kast etti Amerika’da.

Biz sözde normal olan beyaz ırk baktığımızda içimiz yandı evet, ama bu görüntüleri gören siyahiler için durum vahşetten çok, uzun zamandır süregelen, artık onların etini iliğini kemiğini sömüren bir avdı.
Bir tendaşları daha avlanmıştı.

Son olmasını istiyorlardı. Sadece onlar değil, ten rengi ne olursa olsun insanlığı ölmemiş, bir kişiyi sadece ten renginden dolayı öldürmenin ne kadar canice olabileceğini kavrayamayacak kadar zekasız olmayan herkes de bunu istiyordu. O yüzden başta Amerika, sonra da dünyanın birçok ülkesindeki şehirlerde eylemler düzenlenmeye başlandı.

Çünkü siyahilerin hayatı da önemli. Buradaki ayrı yazılan “da” belki de bize insanlığımızı hatırlatır.
Aslında siyahilerin hayatı da önemli değil, siyah ya da beyaz olsun fark etmez, insanın hayatı önemli.

Buyrun bunun ışığında Amerika’daki olaylar...